RODZINY DAWCÓW

Ela Orczyk

„Domaniewice 2007” – pierwszy zjazd rodzin, które zdecydowały o przekazaniu narządów swoich zmarłych bliskich do transplantacji.

Transplantacja to bardzo trudna, bo wielopłaszczyznowa dziedzina medycyny. Istotna jest tu wysokospecjalistyczna wiedza lekarzy, ale bardzo ważna jest też sfera emocjonalna i etyczna relacji jakie zachodzą między pacjentami – lekarzami – rodzinami dawców.

Wszyscy wiemy jak ważna jest zgoda rodziny osoby zmarłej na pobranie organów potrzebnych do przeszczepień. Wielu z nas miało okazję ostatnio poznać niektóre z tych rodzin. Zalicza się do nich m.in. pani Elżbieta Orczyk (żona zmarłego Jana Orczyka, którego narządy, zgodnie z Jej wolą, zostały przekazane do transplantacji). Pani Elżbieta od przeszło dwóch lat angażuje się w akcje edukacyjne związane z dawstwem, które prowadzą organizacje pacjentów po przeszczepieniach. Ponadto jest wsparciem dla osób, które przeszły lub właśnie przeżywają to samo.

Nagła śmierć osoby bliskiej i sytuacja wyrażenia zgody na pobranie narządów do transplantacji może być sekwencją wydarzeń o silnym zabarwieniu emocjonalnym. Jak dotychczas, w ramach systemu opieki zdrowotnej, nie przewidziano możliwości udzielenia wsparcia psychologicznego rodzinom, które tego szczególnie potrzebują.

Elżbieta Orczyk utrzymuje kontakty z innymi rodzinami dawców. Spotyka się z nimi. Rozmawia. Jest dla nich wsparciem. Stąd zrodził się pomysł, aby umożliwić im pierwsze ogólnopolskie spotkanie.

Z inicjatywy PFP Dialtransplant w czerwcu 2007 r. miał miejsce pierwszy zjazd rodzin dawców.

Spotkanie odbyło się w Gminie Wolbrom, na terenie Jury krakowsko – częstochowskiej, w miejscu gdzie mieszka pani Elżbieta.

Wśród zaproszonych gości byli również przedstawiciele POLTRANSPLANTU, ks. Piotr Sadkiewicz (od lat zaangażowany w edukację zdrowotną), koordynatorzy ds. transplantacji. Opiekę psychologiczną sprawowała pani Anna Mierzyńska, wskazana (do pokierowania stroną merytoryczną) przez prof. Jana Tylkę, krajowego konsultanta ds. psychologii klinicznej.

Spotkanie było szansą na wymianę doświadczeń, wypracowanie metod wzajemnej pomocy oraz opracowania podwalin dla przyszłego programu opieki psychologicznej dla rodzin dawców.

Uczestnicy spotkania uznali za słuszne kontynuowanie tego typu spotkań i chcą je w przyszłości rozszerzyć w dwóch kierunkach: tworzenia swego rodzaju grup wsparcia oraz promowania transplantacji jako skutecznej i bezpiecznej metody leczenia schyłkowej niewydolności organów.

Obecnie, na terenie Śląska, powstaje pierwsza z grup wsparcia.