Członkowie Stowarzyszenia Przeszczepionych Serc w dniach 28.05 – 3.06.2012 r. przebywali na zjeździe w przepięknym ośrodku „Rzemieślnik”, położonym nad samym brzegiem morza w Jelitkowie.
W dniu przyjazdu była słoneczna, ciepła aura w związku z czym po zakwaterowaniu, serdecznych przywitaniach i po wysłuchaniu informacji organizacyjnych część uczestników udała się na spacery wzdłuż brzegu morskiego a część relaksowała się w ogrodzie ośrodka.
Następnego dnia udaliśmy się do Gdańska, gdzie przewodniczka Pani Jolanta oprowadziła nas po gdańskiej starówce znakomicie opowiadając o historii miasta, jego rozwoju, istniejących i odrestaurowanych zabytkach poczynając od Bramy Wyżynnej i Zespołu Przedbramia poprzez Bramę Złotą, Dom Aphagena, Długi Targ, Ratusz Miejski, Dwór Artusa, Fontannę „Neptuna”, Zieloną Bramę i inne obiekty a także ul. Mariacką – ulicę artystów i rzemieślników i kończąc na kościele Najświętszej Marii Panny, zwanym Bazyliką Mariacką – symbolu potęgi i dumy miasta Gdańska. Zdążyliśmy jeszcze, słuchając oczywiście Pani Jolanty, w telegraficznym skrócie zapoznać się z nowo otwartym Muzeum Archeologii i jego niezwykłymi zbiorami.
Po powrocie do ośrodka czekało nas spotkanie z lekarzem dermatologiem, wspaniałą panią dr Imko-Walczak, która w z niezwykłym zaangażowaniem wprowadziła nas w tematykę chorób skórnych i raka ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań wynikających z zażywania leków immunosupresyjnych. Pani doktór tak ciepło nas potraktowała, że zaprosiła chętnych na badanie następnego dnia do szpitala, z czego kilkoro członków STS skorzystało.
Kolejnego dnia przed południem część członków stowarzyszenia udała się na zwiedzanie katedry oliwskiej czyli Bazyliki Archikatedralnej Archidiecezji Gdańskiej, najstarszego i najbardziej okazałego obiektu zabytkowego Pomorza Gdańskiego. Nie sposób jest opowiedzieć o niezwykłej historii tego obiektu, jego znaczenia nie tylko sakralnego ale również dla kultury i sztuki oraz rozwoju regionu. Tam trzeba po prostu samemu przyjść obejrzeć wszystkie kaplice, ołtarze wraz ze wspaniałymi rzeźbami i malowidłami, krypty i płyty nagrobne opatów, książąt, zakonników, darczyńców i osób zasłużonych dla tej katedry, spojrzeć na zabytkowy drewniany zegar i wspaniałe niepowtarzalne organy żeby spróbować poznać charakter i znaczenie obiektu, zadumać się i poczuć atmosferę tego miejsca. Po zwiedzeniu katedry mieliśmy przyjemność wysłuchać 20 minutowego koncertu wykonanego na organach o niepowtarzalnych dźwiękach.
Tego samego dnia po południu psycholog Pani mgr Justyna Gruczek przy pomocy dużej ilości pytań testowych zbadała cechy naszej osobowości. Oprócz okazji poznania własnego charakteru i możliwości zastanowienia się nad wynikami testu była to również dobra zabawa, ponieważ uczestnicy ze śmiechem przekazywali sobie nawzajem i komentowali własne „osiągnięcia”.
W czwartek odbyliśmy całodniową wycieczkę autokarową po Kaszubach. Przewodnikiem była niezastąpiona pani Jolanta, która przez wiele godzin niezwykle interesująco opowiadała nam o zwiedzanych miejscach ale także o historii i rozwoju Kaszub, o ich mieszkańcach, wierze, tradycji i zwyczajach. Udzieliła również wiele informacji o Szwajcarii Kaszubskiej, jej pięknych jeziorach, rzekach, wzgórzach, punktach widokowych, budownictwie oraz o ludności Kaszub tak od strony historycznej jak i funkcjonującej współcześnie. Jednocześnie Pani Jolanta cierpliwie próbowała nauczyć nas kaszubskich przyśpiewek. Zwiedzając Kaszuby zatrzymaliśmy się w Żukowie, gdzie zwiedziliśmy kościół poklasztorny wraz ze wspaniałymi zabytkami i poznaliśmy historię powstania zakonu Norbertanek na tym terenie, które to siostry zakonne przez wieki wspierały ewangelizację i sprawowały opiekę duszpasterską nad znacznym obszarem Kaszub ale też odegrały ogromną rolę w dziejach Regionu poprzez prowadzenie szkół na wysokim poziomie. Byliśmy również w Kartuzach, gdzie zwiedziliśmy Kolegiatę pw Wniebowzięcia NMP będącą kościołem poklasztornym o nietypowym w kształcie trumny dachu i wspaniałych zabytkach. Poznaliśmy przy tym historie utworzenia, działalności i upadku klasztoru kartuskiego i powstania parafii w kościele poklasztornym. W dalszej podróży zatrzymaliśmy się w pobliżu wsi Węsiory gdzie znajdują się liczne kurhany – podobno przedhistoryczne- oraz kręgi kamienne. Stosownie do legend niektórzy nasi koledzy i koleżanki dotykali tych kamieni aby naładować się pozytywną energią. Ostatnim miejscem na trasie wycieczki był Szymbark, gdzie w Centrum Edukacji i Rozwoju Regionu można było zapoznać się z niektórymi obiektami historycznymi i współczesnymi. Można więc było zobaczyć i zwiedzić Dom Sybiraka sprowadzony z Syberii, Dom Powstańca Polskiego sprowadzony z Adampola, Bunkier Gryfa Pomorskiego, stół na 200 osób im. Lecha Wałęsy, dom postawiony na głowie w którym nie wszyscy dobrze umieją chodzić, najdłuższą deskę świata, kościół który powstał nietypowo bo obudowano nim stojące jako darowizna ławki kościelne, najdłuższy fortepian na świecie i szereg innych obiektów. Można również było spróbować miejscowych wyrobów piekarniczych oraz piwa z lokalnego browaru. Wracając z wycieczki mogliśmy z okien autokaru obejrzeć nowo wybudowany stadion w Gdańsku.
W piątek przed południem odbyło się Walne Zebranie członków Stowarzyszenia Przeszczepionych Serc. Na zebraniu tym zarząd SPS złożył sprawozdanie z działalności merytorycznej i sprawozdanie finansowe za 2011 rok a następnie sprawozdanie ze swojej działalności złożyła Komisja Rewizyjna, która jednocześnie pozytywnie oceniła pracę zarządu. Po wysłuchaniu sprawozdań uczestnicy zebrania je zatwierdzili i udzielili absolutorium Zarządowi Stowarzyszenia za 2011r. Po zakończeniu Walnego Zebrania podziękowano Zarządowi za jego pracę i zaangażowanie w zorganizowaniu zjazdu w Jelitkowie. Po południu na zaproszenie kierownictwa ośrodka , przy ognisku, kiełbaskach, smalczyku i bigosie obejrzeliśmy występy ludowego zespołu uczestnicząc w zabawach, próbach śpiewu po kaszubsku i gry na trąbitach. Wieczorem spotkaliśmy się na niecierpliwie oczekiwanej serdecznej biesiadzie. Przed jej rozpoczęciem wręczono kwiaty i gorące podziękowania naszym koleżankom z zarządu Małgorzacie i Izie za ogromny trud w zorganizowaniu tak atrakcyjnego i bogatego w wrażenia pobytu nad morzem. Potem członkowie zarządu wręczyli pamiątkowe dyplomy i upominki członkom, którzy ukończyli 5 i 10 lat życia z nowym sercem. A dalej przy suto zastawionym stole rozwiązały się języki i dyskutowano beztrosko między sobą oraz tańczono do późnych godzin.
W sobotę gościliśmy niezwykłą osobę. Poświęcając swój wolny czas, specjalnie na spotkanie z nami przyleciała z Warszawy Pani dr n. med. Beata Kraśnicka-Sokół, kardiolog z Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA. Pani doktór oprócz już posiadanych specjalizacji kontynuuje kształcenie w zakresie medycyny transplantacyjnej. W sposób bardzo interesujący i obrazowy poinformowała nas o zagrożeniach, jakie szczególnie dla osób z przeszczepionym sercem stwarza nieprawidłowy tryb życia i źle stosowana dieta żywieniowa. Wskazała na konieczność prowadzenia aktywności fizycznej oraz przekazała uwagi dotyczące doboru właściwych środków żywnościowych zaznaczając jednak, że dieta musi być dostosowana do każdego pacjenta indywidualnie. Pani doktór poinformowała nas także o nowych trendach w lecznictwie chorób serca i stosowania najnowszej generacji leków. Dowiedzieliśmy się także o zamiarze reaktywowania w CSK MSWiA w Warszawie poradni transplantacyjnej dla osób po przeszczepie serca, uwzględniając zgłaszane potrzeby usytuowania takiej poradni w szpitalu wieloprofilowym. Na zakończenie Pani doktór cierpliwie odpowiadała na liczne pytania zadawane przez uczestników spotkania. Po południu tego dnia, pomimo zmiennej pogody licznie ruszono na piesze wycieczki a część koleżanek i kolegów udała się do Gdyni, gdzie mieli okazję obejrzeć paradę okrętów wojennych.
W niedzielę przyszedł czas rozstania. Spędziliśmy razem cudowny tydzień w którym oprócz spraw czysto stowarzyszeniowych mieliśmy okazję spotkać się ze wspaniałymi lekarzami, wspólnie spędzać czas na różnych niezwykle ciekawych i pouczających wycieczkach poznając historię, zabytki i współczesność regionu, kontynuując przy tym dawne i podejmując nowe przyjaźnie. Pożegnaniom i ucałowaniom nie było końca. Wszystkim było żal odjeżdżać i obiecywano sobie spotkać się na kolejnym tak wspaniałym zjeździe.